Hayat bir kalem verdi elime

"Yaz!" dedi hikâyeni.

Siyahtı mürekkebim defterim kara kaplı.

Ne yazılırdı ki yalnızlıktan acıdan onlarca gidişten başka?

İhanetlerimi yazdım boğuluşumu çırpınışımı...

Her gün yeniden yenilenerek tekrar tekrar ölüşümü

Biraz da delirişimi...

Baktım olmuyor her yer karanlık boğuluyor hayallerim.

 İnancımı kalbime aldım umudumu da yanıma...

Maviydi artık mürekkebim

Defterim mavi her bir satır her her bir cümle her bir harf mavi.

İçim dışım sağım solum sevgim aşkım acılarım bile...

Her duygum yolum yordamım her yanım mavi maviydi artık.

Hayallerim ve sonu gelmez mutluluklarım sonunda gerçekleşti.

Maviydi artık

Rüzgârın sesi bile mavi.