Romantizm öldü mü?
"Belki şu an gecenin karanlığını deliyordur gözlerin/Pencerenin önünde otururken/Elinde bir bardak çay..." Belki de ölmemiştir.
"Miş'li geçmiş zamanların/Üçüncü tekil şahıs'ıyım/Gelecek zamanların hikayesi alemimde yaşarım..."  derken belki de okuyucunun duyguları dile geliyor.
"Gözlerim gözlerine dalarken/Ve ellerimdeyken karanfil kokulu ellerin/Ben böyle ayrılığı hiç düşünmemiştim..."  Kim düşünür ki?
"Kelimeler arasında kaybolmaya yüz tuttum/Kime kazındı zihnimekimin' o an unuttum/Kelimeler satır satır okunan kelimeler/İlmek  ilmek düğüm düğüm dokunan kelimeler..."  kelimeler değil mi satırlar arasındaki aynalarımız?
"Bu hikaye bir kadını anlatır/Bir kadın dünyayı./Tanrıdan gayrı kainatta/Bir tek kadın yaratır./Bu hikaye / Öyle bir kadını anlatır..." 
Bu kitap ise iflah olmaz romantiklerin duygularını paylaşmaktan başka bir gaye taşımaz kendince...