Mevlânâ Anadolu'da insanlar ve dinler arasında ayrım yapmamayı öğreten bir tür "insan felsefesi"nin öncüsüdür. O insanlığa şöyle seslenir: "Gel! Ne olursan ol yine gel... İster kâfir ol ister ateşe tap ister puta... İster yüz kere tövbe etmiş ol ister yüz kere bozmuş ol tövbeni; Bizim kapımız umutsuzluk kapısı değil nasılsan öyle gel."