İkinci Dünya Savaşı'ndan bu yana göze batan siyasal olayları oluşturan eylem ve kararlara yaygınlık kazanan düşünce-sanat akımlarıyla moral ve toplumsal akımlara bakılırsa çağdaş kültürün en belirgin özelliği insanın yüzünün unutulmuş olması; insanın değeri sıfır olan bir varlık olarak görülmesidir.
Bunun doğal sonucu kişilerin yüzünün silinmesi bir "sıfırlar toplamı" sayılması; diğer zincirleme bir sonucu da daha önce türetilmiş bir ilkenin -"herşey yapılabilir" ilkesinin-eylemleri belirleyen en yaygın ilke haline gelmesidir.